Anne çocuğunu doğurduğu an, doktor göbek bağını keser. Aslında o bağ simgesel bir bağdır. Yaşam kaynağı ile alakalıdır. Asıl bağ, evlat ile annenin yaşamları boyunca oluşturduğu kalp bağıdır. O öyle bir bağdır ki asla gözükmez ve asla koparılamaz! Ölene kadar değil, öldükten sonra bile devam eder..
Annenin mezarına götüreceğim seni. Anne demen gerek ona yeğenim, sözümüz var” dese de çocuğun tek yanıtı gülümsemekti.
Bu kadar acıya rağmen gülümseyen bir çocuk!
Vedalar gidene zor gibi gözükür fakat inanın bana , kalana daha zordur.
Gidene o yüzden "güle güle "derler,kalana temenni gibi "hoşça kal "derler.
Giden güler, kalan hoş kalmaz.
Her şey geçer.
Acılar, sancılar, duygular, insanlar…
İyi ya da kötü bir an…
Neyse ne… Her şey geçer…
Unutma ki;
Hiçbir şeye bağlı kalmazsan,
Akan akar, giden gider, olan olur.
Ve sana hiçbir şey olmaz!