“ Kimse halinden memnun değil.. Kalplerde hep ‘neden ben ?’ , dillerde hep ‘keşke’…Oysa durum çok basit. Bil ki kimsenin hayatı dört dörtlük değil.Mesele kabullenebilmekte. “Men amene bi’l- kader, emine min’el keder” diyor. Türkçesi ; Kadere iman eden, kederden kurtulur.
Anlamadım diyene, Nietzsche söylesin; desin ki “Amor Fati”, yani “kaderini sev.” Türkçe’de tam karşılığı olmayan muhteşem bir kelime var : ‘Mukadderat.’ Bu kelimeyi kalbinize gömmenizi tavsiye ederim. Yoksa keşkeler, nedenler denizinde boğuluyor insan.”