Çok güzel bir hikâye olduğunu belirterek incelememe başlamak istiyorum. Çok geciktirdiğim fakat iyi ki okumuşum dediğim bir kitaptı.
Ürgüp'te yaşayan Mustafa Güzelgöz, okumayı ve kitapları çok sevdiği için, o dönemde pek kıymet verilmeyen kütüphaneye memur olarak atanır. Zamanla kütüphanenin fiziksel şartlarını geliştirir, kadınların-çocukların ve herkesin kitap okumasını sağlamak amacıyla köylere mobil servisler çıkarmaya başlar. Zamanın ve köylerin en ekonomik aracı olan eşekler ile bu dağıtımı yapar. Yaptırdığı kitap sandığını, kütüphanedeki kitaplarla doldurarak, eşeğe yükler ve tek tek tüm köyleri dolaşıp ödünç olarak kitapları dağıtır. Amacı özellikle çocuklar ve kadınlar başta olmak üzere okuma sevgisi oluşturmak ve toplumsal bilinçlenmeyi sağlamaktır. Bu özverili çaba, Mustafa Güzelgöz'e gurur verse de bu bilinçlenmeyi istemeyenler de elbette olacaktır.
Kitaptaki ikinci anafikir ise bozulan Türk-Yunan ilişkilerinin, aslında devlet politikaları nedeniyle yapay olduğu, mübadele sonrası da, daha önce yıllarca birlikte yaşayan halkların, yine dostça yaşayabileceği, birbirleriyle sorunu olmadığı şeklinde.
Fakir Baykurt kalemi çok güçlü olan, anlatmak istediğini çok iyi ifade edebilen, yerel ağzı ve gelenekleri hikâyelerinde sıkça kullanarak dönemin halk kültürünü okuyucuya çok iyi aktaran toplumcu-gerçekçi bir yazar.
Kitap sevgisi, bilinçlenme ve barış temalı bu kitabını beğendim. Okunması gereken kitaplar içinde bulundurmanızı tavsiye ederim.
