“Eğer o uzaktan da olsa beni düşünürse, ben onun için hâlâ yaşıyorumdur.”
Şairin yeri yoldur,şair zaman yolcusudur
Ve bu sahil,şairin son yolculuğudur.
Sayfa 37 - KafkaKitabı okudu
Ve bir gecede topladığım umutlarımı,bir güneşlik vakitte kaybettim.
Sayfa 37 - KafkaKitabı okudu
Biz her anımızı yarın yokmuş gibi yaşadık,biz her saniye vedalaştık!
Sayfa 37 - KafkaKitabı okudu
mektupları kaldı geriye sadece ve ölümsüz aşkları…
Sayfa 35 - KafkaKitabı okudu
Yanımda yürüyordun Milena,düşünsene,yanımda yürümüştün.
Sayfa 35 - KafkaKitabı okudu
Yalnız,umutsuzluklarla karşı karşıya bırakılmış,kaçışı olmayan bir varoluşun mateminde…
Sayfa 34 - KafkaKitabı okudu
Özgürsünüz.Sahip olduğunuz tek şey ne olduğunuz ve ne verdiğinizdir.
Sayfa 33 - KafkaKitabı okudu
Yarınlar ?
Sayfa 30 - KafkaKitabı okudu
Şu dünyada insanca yaşamak da yoksa
Ne kalıyor geriye,yüzyıllardan?
Sayfa 30 - KafkaKitabı okudu
Umut bunun neresinde?
Sayfa 26 - KafkaKitabı okudu
Peki bu bir vazgeçiş mi?
Sayfa 26 - KafkaKitabı okudu
Zaten hep sensiz olduğumu anladım.Zaten hep sana yazıyor olduğumu.
Sayfa 20 - KafkaKitabı okudu
Şiirlerin içinden çıkıp gelen kadınlar vardır.Öpse şiir,saçını dağıtsa mısra,gülse kıta olur.
Sayfa 20 - KafkaKitabı okudu
Hangi söze sığınsam,inkâr edecek şimdi.Diyecektir ki, “Güzelliği de Kız Kulesi gibi İstanbul’un,hüznü de.”
Sayfa 19 - KafkaKitabı okudu