Kahvecide Bir Saat
Kafamı biraz sola çevirdim, en son masada oturan büyük halka küpeli kadın kahvesini içiyordu. Annem aradı.
-Naptın oğlum hallettin mi işini?
-Evet anne sabaha karşı dönmüş olurum köye.
-Tamam oğlum çabuk gel.
-Tamam.
Kahve içen kadın çantasından bir ruj çıkarıp dudaklarına sürdü, sonra da kahvesinden uzun bir yudum alarak bardağa ruj lekesi bulaştırdı. Şimdi anladım, hayatta her şeye iz bırakmak istiyordu. Zaten kısa saçlarından da belliydi.
Kahvecide Bir Saat
Burada otururken tam dört kez hava kapanıp açıldı. Güneş bile bu kadar kararsızken insanlar sağımdan geçmekte kararlılar. Bir tütün daha sardım. Kahvem bitince gitmek zorunda hissedeceğim. Kahvem bittiğinde bu şehri terk edeceğim.
Aynı yer, aynı tarih, yarım saat sonrası.
Not: Her yerde kahve kadarsındır, kahven bittiğinde sen de gidersin.