Kalb

Kavim bu
Boynuna kan yürümüş
(Gözüne bir şey görünmüş)
- Nedir o görünen/ susalım/
Hayat her zerresi uyarılmış gibidir
- Çok acele
Kâlb bir bohçanın içinde atmaktadır

Allah için öfkeden baska hiç bir davraniş kabul etmiyorum. Benim kalbim kırılmak içindir; başkalarının kalbiyse okşanmak için.. Asıl ben, kalb kırmamaya bakayım...

Hem iman yalnız ilim ile değil, imanda çok letaifin hisseleri var.
Nasılki bir yemek mideye girse, o yemek muhtelif a'saba, muhtelif bir surette inkısam edip tevzi olunuyor.
İlim ile gelen mesail-i imaniye dahi, akıl midesine girdikten sonra, derecata göre ruh, kalb, sırr, nefis ve hâkeza letaif kendine göre birer hisse alır, masseder.
Eğer onların hissesi olmazsa, noksandır.

Bir matlub ki, gurubda gaybûbet etmeye mahkûmdur; kalbin alâkasına, fikrin merakına değmiyor. Âmâle mercî olamıyor; arkasında gam ve kederle teessüf etmeye lâyık değildir. Nerede kaldı ki; kalb, ona perestiş etsin ve ona bağlansın kalsın?

Kalb ve ruhun daire-i hayatı geniştir.

Halk aşksızsa sokaklar
banka dükkanlarıyla doludur
Ellerimi kâlb olmayan sularla
ıslamaya alışır o kızlar