"İnsan halleri hayatın labirentleridir. Bazı haller pişirir, bazı haller azdırır. Bazen aydınlığa çıkarır, bazen kör kuyularda bırakır."
Sayfa 149 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
"Bir daha büyümesin diye, gövdesi hoyratça kesilen ağaçtan ucun ucun sürgün veren filizim ben."
Sayfa 95 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
Buda benim 1k'daki ateistciklerime gelsin
Hiç kimse inançsiz değil! Kişi kendini öyle avutur ama içten gizlenmiş kenar köşeye atılmış inançları vardır. İnsan nasil inançsız olabilir ki, istese de olamaz. Allah'ı inkar etmek kendini inkâr etmektir! Sen şu anda "ben yokum" diyebilir misin?
"Ne görüyorsan, ne duyuyorsan, ne hissediyorsan hepsi gerçektir. Varlık âleminde de, mana aleminde de ne varsa gerçektir."
Sayfa 149 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
Her insan aslında gurbettedir. Gurbettedir ki, bir türlü huzur bulduğu bir yer bulamaz.
Sayfa 99 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
"Duvarlarda sımsıkı örülmüş taşların ortasında inadına fışkıran yemyeşil sarmaşığım ben."
Sayfa 95 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
Kitap okurken ona seslenildiğinde, sanki derin bir uykudan uyanır gibi birkaç kez seslenildikten sonra ancak karşılık verirdi.
Sayfa 31 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
"... en iyi dostuna bile sırrın can alıcı kısmını söyleme. "
Sayfa 427 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
" Bilgelik, kitapların sayfa aralarında sahibini bekler. Kitap oku! "
Sayfa 427 - Yediveren Yayınları - Temmuz 2016Kitabı okudu
Artık hatırlanmaya değecek kadar bile kalmadın. Seni unutmak hakkım! Unutkan biri değilimdir ama sen bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadın. Benim unutulmuşum olmak bile güzeldir, bil. Aşk mı? Aramızda kaldı; içimizde değil…
Yanlış aşkta doğru aranmaz. Ama yine de oku istiyorum. Cümlelerimde gizlenmiş duygudan ne anladığını benim nasıl yazdığım değil, senin nasıl okuduğun belirler.
*Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin* diye sordular senden sonra. Kör değildim. Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim. Birincisi seni ilk gördüğüm, ikincisi giderken ardından baktığım gün. İlkinde aşkın ışığından, ikincisinde gözyaşlarımdan… O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim. Aşkına inandığımdan.
Kör değildim, sadece güvenmiştim!
Not: Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün. Hadi topla seni benden. Kalbim seni uğurluyor. Al bu yara sende kalsın. Artık beni acıtmıyor.
