Diri olarak Allah’ı idrak nimeti
"Anadan doğma gözsüzler kemâhi görmez eşyayı
Niyâzî vech-i dildârı ulü’l-ebsâr olandan sor"
Anadan doğma gözsüzler, eşyâyı olduğu gibi tam manasıyla görmez. Ey Niyâzî, sen sevgilinin yüzünün güzelliğini, basîret sahibi, gönül gözü açık, ince görüş ve anlayış sahibi olandan sor. Doğuştan kör olan biri çevresindeki eşyâyı nasıl göremezse, renkleri bilemezse; Allah’ın vechini, yaratış sırlarını, rızasına giden yolları da ancak kalp gözleri gören, kalp kulakları işitenler bilir. Manen âmâ olanlar ise buğdayı bir tarafa koyup, samanı görürler. Hakk’ın rızasına götüren ilim ve amelleri bırakıp ahiretlerine yaramayan işlerle meşgul olur ve böylece hayat nimetini, diri olarak Allah’ı idrak nimetini yitirirler.
Sayfa 289 - Sûfi KitapKitabı okudu
Ökten: ... Bize, "Kulağınızı kirletmeyin, gözünü kirletmeyin," derlerdi. Kulağı kirletmemenin ne demek olduğunu iyi anladım çocukken. Yani, "Kötü söz dinleme," demekti bu ama çocukken gözü kirletmemenin ne demek olduğunu anlamıyorsunuz. Akil baliğ olunca onu da anlıyorsunuz. Sonra öğrendik ki kulak ve göz kirlenirse, ALLÂH muhafaza kir oradan kalbe intikal ediyor. Kalp de o kulağın ve gözün kirlenerek dinlediğini ve gördüğünü sevmeye, ona meyletmeye başlıyor.
Zira kalbe varan yollar içinde şeytana ait olanlar pek çok olduğu hâlde, meleklere ait olan, yalnız bir tanedir. O tek kapıyı diğerlerinden ayırt etmek zordur. İnsan bu durumda, karanlık gecede yönü belirsiz birçok yolun başında kalan bir çöl yolcusu gibidir. Yolunu seçebilmek için basiret gözüne ve aydınlatıcı güneşin doğuşunu muhtaçtır.
Burada basiret gözü, takva ile arınmış kalp, aydınlatıcı güneş de yolun doğrusunu seçmede kendisine rehber olacak olan Allah'ın Kitabı ile Resûlullah'ın Sünneti'ne dayanan bilgidir.
Sayfa 528Kitabı okudu
Annem hep şöyle derdi. "İnsanlar birbirlerini gözü, kaşı, burnu için sevmez. İnsan bi sevdi mi kalp atış sesinin yüksekliğinden kusurların sesini duymaz."👍👍