Bembeyaz :)
benim ömrüm hep beyaza kandı ey "şarkısı beyaz"ı
ama hangi beyazı tutsam gri oluyor,
sonra boğuluyor,
kararıyordu...
hiçbir beyaz
bembeyaz;
hiçbir yaz,
yaz kalmıyordu
(bütün griler eskiden beyazdı feride...)
"Ve aklım, küçücük bir konuşmanın nasıl olup da sezonun en büyük galibiyeti gibi hissettirdiğine takılı kalmıştı."
Sayfa 106 - ZekeKitabı okuyor
Aynı düşünce
"Koridordaki gürültüyü bastırmak istiyordum. Ve kafamın içindekini de."
Sayfa 47 - RileyKitabı okuyor
Gcceydi... Bütün insanların çırılçıplak olduğu bir zaman dı. Onları düşünüyordum; gümüş tepsilerdeki kristal kadehlerden zamanı yudumlayan insanları düşünüyordum. trili ufaklı ayna ların karşısında enseleri bembeyaz kadınlar boyanıyordu. Uzun uzun parmakları vardı kadınların. öpülmeye alışmış dolgun dudakları vardı. Kocaman kocamandı kalçaları. O kadınları dü şünüyordum.
Bir kurt bir geyiği kovalıyorrlu yüreğimde. Geyik soluk so luğaydı, yorgundu, bitkindi. Karların üzerinde akıp giden bir yıldız gibiydi. Koşuyordu. Koşmak kurtuluş değildi belki, ama bir ümitti. Koşmalıydı.
Oysa birer namlu ağzıydı kurdun gözleri. Avına güvenle, şehvetle yaklaşıyordu. Yeni bilenmiş, sedef saplı bıçaklara ben ziyordu dişleri. Bütün dileği et ve kandı. tstese geyiğe hemen yetişebilirdi, ama uzasın istiyordu bu şehvetli koşu, bu bütün damarlarına yayılan sarhoşluk bitmesin istiyordu.
İşte onun için de, evladının kanını yerde görmek feci bir şeydir. Bir dakikacık akan bir pınar gibi; bizim yıllarımıza mal olmuştur oysa. Ben oğlumun yanına vardığımda, sokağın ortasında devrilmişti. Ellerimi kanına daldırıp sonra dal yaladım. Çünkü o benim kandı. Bunun ne demek olduğunu bilemezsin. Okan’la sulanan toprağı billur‘dan, Topaz‘dan bir mahfazazda saklamak isterdim.
Sayfa 39 - İş Bankası Kültür Yayınları XII. basım Aralık 2022, İstanbulKitabı okudu
Dostlar hep birer birer yok oluyor,
Ne kapıcı ne de bekçi ölüme engel olabiliyor!
Peki, dünya ve lezzetleri ile nasıl seviniyorsun!
Ey sözleri ve nefesleri sayılı olan kimse!
Ey gafil! Günahlara batmışsın!
Ömrünü dünya lezzetleri ile harcamışsın!
Cahil kişi kandı diye ölüm ona merhamet etmez!
Başkalarına ilim dağıtan kişiye de acımaz!
Başında durduğun nice kabirlerin içindekileri,
Cevap veremez dilsize çevir de ölüm! Köşkün çok mamur ve muhteşemdi,
Kabrin ise, mezarlıkta unutulmaya yüz tuttu!
