Kapanış
Bu gece Cengiz Kurtoğlu günü olsun...
Türkiye 'de sevdiğim belli başlı kişilerdensin abim...
Senin müziklerine hiçbir zaman arabesk diyemedim...🤣
Güllü şimdi kıskanır.🤫
Evrensel bir zaman kavramını reddeden Kurosawa'nın büyüklüğü, zamanda üst üste binen anları ve tekil bir olayın her yeni bakış açısıyla değişen iç hakikatini inceliyor olmasında yatar. Gizem yalnızca çeşitliliğin başı ve sonu değil, ayrıca parçalanmış gerçekliğin yeniden bütünleşmesinin her zaman yeni bir gerçeklik algısında sonuçlandığının farkına varılmasıdır. Böylelikle karmaşıklık daha derin bir önem kazanır: Belirsizlik ve seçeneklerin aşırılığı daha ileri aşamada bir açıklık sunar ve tutarlı bir kapanış ele geçirilmeden kalır.
-kapanış alıntısıdır.
“Ne isterseniz onu okuyun. Okuyun yeter ki. Kitaplar olasılıklardır. Kaçış yollarıdır. Çıkış yolu bulamadığınızda size seçenekler sunarlar. Her biri, yerinden sökülmüş bir zihne yuva olabilir.”
Sayfa 243
Attığım her adım, yaşadığım her dakika sona biraz daha yaklaştırıyor beni. Nehirler sona doğru akıyor, yollar sona doğru gidiyor. Sonun habercisi mevsimler ve bu içe kapanış sonun başlangıcı. Belki biraz önce dinlediğim son şarkıydı. Ama son hüzün değildi, anlıyorum. Hüzün şarkılarını bitirirken eşiğine geldiğim sondan, senin sonsuzluğunu selamlıyorum. Sonsuzluğunu ve ölümsüzlüğünü...
Sayfa 197 - Hüzün Şarkıları - 12Kitabı okuyor
Siz de hiç düşünmediniz mi? Kapanış jeneriği bittikten sonra çok daha eğlenceli şeyler çıkabilir diye mesela? “O konuda sana katılmıyorum. Ölüm çaresi bulunmayan mutlak son olduğu için güzeldir.”
“Sana ne söyleyeceğim çalıkuşu." Jamie’nin ağzı kulağıma sürtündü ve karnımda yine o hafif gerilim vardı. “Orada bir şarkı söylersen kapanış partine seninle gideceğim. Aşağılık eski erkek arkadaşına kimin zirveye çıktığını göstereceğiz."
Sayfa 130 - Juno Kitap, JamieKitabı okudu
On üç öykü, on üç içe dönüş yahut içe kapanış.. Gözlem yeteneği gelişmiş cüretkâr bir yazarla tanıştım. Okurken biraz şaşırdım, biraz bunaldım, biraz boşluğu seyre daldım.
Bu kitap "ötekiler"in öykülerini içermekte. Ötekiler: fahişeler, hırsızlar, dolandırıcılar, kimsesiz ölüler, gayri meşru çocuklar, çingeneler... Her gün yanından öylesine geçip gittiğimiz, yokmuş gibi saydığımız, var olduğunu bile çoğu zaman hatırlamadığımız ötekiler.
Yazar, toplumun ahlaki olarak tanımladığı eylemleri sorgulamakta, cüretkâr tasvirler yapmakta, cinsiyetçi söylemleri sansürsüz bir biçimde dile getirmekte, okuru kutsal olduğunu varsaydığı kavramları sorgulamaya sürüklemekte.
Sunuş bölümünde Şahabettin Süleyman'ın belirttiği gibi bu kitapta Selahattin Enis'in temiz olmayan şeylere karşı gösterdiği ruhsal tutkunluğu görebiliriz. Bu kitabı toplumsal gerçekçiliğini çarpıcı bir örneğini okumak isteyenlere öneriyorum. Ancak depresyon sürecinde okunmasının uygun olmayacağını düşünüyorum.
Bataklık Çiçeği
Kader mekanizması: insanların, tekamülde esas tutulan özgürlükleriyle tercih ettikleri, istedikleri ve ihtiyaç duydukları mekanlara kavuşmaları yolundaki cehit ve gayretlerine göre, liyakat derecelerini takdir eder ve ona göre icaplarını yerine getirir. Böylece dünyanın kapanış safhasında, herkes istediğini bulacak, ihtiyacının karşılığını alacak, tekamül merdiveninin liyakat basamaklarındaki yerine ulaşacak ve böylece, ilerleyen ilerleyecek, gerileyen de yerinde kalacaktır.
