Unterhaltung
Sinirle eşeliyorlar
ayakkabıyla yerleri.
Fakat masanın üstünde
bozulmuyor terbiye ve sessizlik.
İyi beceriyorlar
su bardaklarını
bir süre sonra havada
asılı bırakmayı.
Bu arada cümleler kuruyorlar,
yalnızca kalbin derinliklerinde
anlaşılabilir olan.
Sayfa 15
Beyaz
Kar yağdığını söylüyor biri.
Parça parça hava
yavaştan
açıyor gözlerini soğuğa.
Kar güzeldir yazmak için.
Beyaz bir mektup boyunca
söz dinliyor zaman ve
elma ve buz gibi kokuyor
eriyene değin.
Ufuk mavisinin gizli aşkı
bir kızın damar rengine.
Yalnız bir adam
ayaklarının yanına
çiziktiriyor kendi gölgesini.
Her sarı biliyor
bir limonun hikâyesini.
Sayfa 29
Yağmur
ölü bir dilin
uzun cümleleri gibi,
Cicero'nun Latincesi.
Zaman: cepleri
kanla nemlendiren
bir şey.
Birinin öğrendiği kalır
farklılıklar
kırmızıyla kırmızı arasındaki,
deriden deriye
traştan sonra.
Yavaşça uzar sakal
yüzde. Zaman
soysuzlaşır. Şerefe
der insan ve bardağını kaldırır.
Sayfa 63
Hisseden insan
kendi halinde ve doğru yaşar
düşünceleriyle,
dost zamanlar
taşır içinde
yaşanmaya değer
gündüz ve geceyle
alışkanlıklarla olduğu gibi
ya da pencere önünde bitkilerle,
yüze vuran bir lamba,
bir örtü
belin üstünde,
gözdeki
bağ ile, gerçekleri göstermeyen,
hisleriyle uzlaşmış,
tükenmeyen
sevecenliğiyle.