"bir insanın içsel dünyasını tam olarak tanımanın imkânsızlığı, beni her zaman düşündürmüştür. hiçbir zaman bir başkasının duygularını, düşüncelerini ve içsel çatışmalarını tamamen anlayamayız. bu, her birimizin içinde yaşadığı bir tür yalnızlıktır.
ve bu yalnızlık, bazen en yakınlarımızla bile aramızda aşılmaz bir engel oluşturur."
Her şeyin sona ermesi bu suskunluk ve gizleme çabasından daha iyi…
Sayfa 107Kitabı okudu
Böyle yalancı dünyamızda ilk kez olmamak üzere Helena Sophia’ya karşı, güzellik bilgeliğe karşı, günahkarlık erdem’e karşı, her zaman iştahlı olan tende denetim altındaki güçsüz ruha karşı galip gelmişti ve zamanında Eyüp’ün o düşündürücü konuşmasında yakındığı gibi, yeryüzünde kötülerin rahatı yerindeyken iyiler zarar görmeye, hak yemeyenler gülünç duruma düşmeye devam ediyordu.
Sayfa 126Kitabı okuyor
Hayat belki de hayat güzeldi,sadece kendisi yanlış yaşamıştı,belki de insan,başkalarının canıyla beslrnen yırtıcı bir hayvan gibi gaddar,hırslı ve sinsi davranırsa hayat iyi ve güven doluydu,sevecan ve temkinliydi.
Sayfa 52Kitabı okudu
Yolların solduğu ve ışığın azaldığı labirentin ortasında, kendinizi karmaşık düşünceler ve çatışan duygular arasında kaybolmuş halde yapayalnız buluyorsunuz. Gözünüzden kaçan ve gizemli köşeleri arasında saklanan bu kaybın içine adım adım yürüyorsunuz.
İhtiyaç duyuyorsunuz, göğsünüzde bir alev atıyor ama bu karanlık yerde bulunuş amacınızın farkına varmıyorsunuz. Hedefi, yolu merak ediyorsunuz ve ilerledikçe yol daha çatallı ve karmaşık görünüyor
…; zaten kadınlar mucizelere inanan ve ince, narin, beyaz çiçeklere benzeyen düşleri, gerçeğin ilk üflemesiyle savrulup giden genç kızların halinden ne kadar anlarlar ki?
Sayfa 66Kitabı okuyor
Bütün bu mahlukların, bütün hedefler o kadar küçük ve bayağıyken niçin böylesine acele edip itiştiklerini ve telaşla koşturduklarını. anlamıyormuş gibi uzaklardan, başka bir dünyadan bakıyordu onlara. Bütün tutkuların ve özlemlerin yörüngesinde uyuduğu, bütün hastalıkların ve çirkinliklerin, gizli güçler barındıran tatlı suyunun içinde bir atık tabakası gibi çözülüp gittiği mucizevi bir kaynağa benzeyen o büyük huzurdan daha bereketli ve mutluluk verici bir şey olabilir miydi sanki. O halde bütün bu kavgalar ve kazanma çabaları niyeydi? O halde kimseyi azat etmeye yanaşmayan ve asla yorulmak bilmeyen bu yakıcı özlem niyeydi?
Sayfa 42Kitabı okuyor
Hatta belki de hayat güzeldi, sadece kendisi yanlış yaşamıştı..
Tanımadığı bir yaşamın kendisininkine bağlandığını ve oradan parçalandığını o asla bilmeyecekti.
Sayfa 9Kitabı okudu