İnsanın içindeki iyi ile kötünün savaşı hiç bitmeyecek galiba ... İyinin, iyiliğin daima galip gelmesi duasıyla ... Kötü düşüncelerimizden bile utanmamız dileğiyle...
Başkasını taklit etmediğimiz için hep kendimiz olarak kaldığımız için, en önemlisi de farklı olduğumuz için ne sevildik ne de benimsendik. Olduğunuz gibi kabul etmeyecekse insanlar sizi zaten gerçekten de sevmemişlerdir ...
Yüzler elbet farklıydı ama bir hüzün vardı gözlerde, acılar vardı, herkesin bir kederi vardı. Sonra mürekkep oldu aktı kağıda. Hepsi bir paydada birleşti sonra. Acının çatısında toplandık biz ...
Kendi kalbime bir yolculuk yapmak istedim. Nereye gitsem sen vardın aslında. Zaman geçti, mekan değişti. Ne kadar zaman geçse de mekan değişse de ben senden gidememişim...
Okul sınavlarında önemli olanın ders sınavları olduğu öğretiliyor ve kimsenin umrunda değil hayat sınavı ve iyi insan olmanın gerekliliği... İyi insan olmak bu devirde geçer not almıyor.