Tüm anını yazmaya adama isteği, lise hayatının uçlarda ve fikir komalarında oluşu, zihninin içindeki safsatadan; içine gömülü imkansıza tutunmaktan sıyrılamamak, ileri attığın her adımı güçleştirip daha da geriletirdi. Artık gamsızca yüzmek gerek... Boğulma korkularını yok sayıp fütursuzca yüzmek... Tutkuyla bağlanılanlar imkansızın da ötesindeyken zorlaşan adımlar duraksamadan geriye sürüklerdi. Zihnin gürültüsünün ele geçirilmesi herkes için bir kaygı olmalı ki içgüdülerin kişiliklerden bağımsız yüzlerinin olması ürkütücü olması için yeterliydi.