Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
tespit adam proust
Zira kimi tabiat veya sanat izlenimlerini edinmeyi değerli bir keşif yapma umuduyla istiyorsak, bunların yerine Güzel'in kesin değeri konusunda bizi yanıltabilecek, daha silik izlenimlerin ruhumuza girmesine izin vermekte biraz tereddüt ederiz.
Swann'ların tarafı son paragraf <3
Eskiden bildiğimiz yerler, kendilerini kolaylık olsun diye yerleştirdiğimiz mekanlar alemine ait değildirler sadece. O zamanlarki hayatımızı oluşturan, birbirine bitişik izlenimlerin ince bir dilimidirler; belirli bir görüntünün hatırası belirli bir anın özleminden ibarettir ve evler, yollar, caddeler de, heyhat, seneler gibi uçup gider.
Reklam
Halbuki benim ona ilişkin duygularımın onun davranışlarına da, benim isteğime de bağlı olmadığını bilmiyor muydum?
Çünkü insan eski benliğinin duygularına boyun eğmeyi sürdürerek değişemez, yani başka birisine dönüşemez.
Basit cümlelerin kendisine bu kadar acı verebilmesine hayret ediyordu, ama basit birer cümle zannettiği şeylerin aslında Odette'in anlattıklarını dinlerken yaşadığı ıstırabı taşıyan iskeletin parçaları olduğunu anlıyordu.
Demek ki gerçeklik, tıpkı yediğimiz bir bıçak darbesinin tepemizdeki bulutların hafif hareketleriyle alakasızlığı gibi, ihtimallerle alakası olmayan bir şeydi.
Reklam
Çünkü seni sevdiğim için, her hareketini affediyorum.
RESPECT PROUST
Ama o esnada konser tekrar başladı ve Swann programın bu bölümü sona ermeden gidemeyeceğini anladı. Aptallıklarıyla ve gülünç halleriyle gözüne her zamankinden çok batan bu insanların arasında hapis kalmak ona acı veriyordu; bu insanlar aşkını bilmedikleri, bilseler de ilgilenemeyecekleri için, ancak çocukça bir şeymiş gibi gülümseyecekleri veya bir delilikmiş gibi ona acıyacakları için, aşkını sadece kendi nazarında var olan, gerçekliği kendisi dışında hiçbir şey tarafından kanıtlanmayan, öznel bir durum gibi görmesine yol açıyorlardı; ona en çok acı veren, müzik aletlerinin sesini duyduğunda ağlamak isteyecek kadar çok acı veren şey de, Odette'in hiç gelmeyeceği bu salonda, onu tanıyan hiç kimsenin, hiçbir nesnenin bulunmadığı, Odette'in hiçbir biçimde var olmadığı bu mekanda geçirdiği sürgün saatlerinin uzamasıydı.
Ama Swann hep kederli olduğu bu son dönemlerde, sürekli ağlamak üzereymiş gibi ürperiyor, bir katilin işlediği cinayetten bahsetmeye ihtiyaç duyduğu kadar, o da kederden bahsetme ihtiyacı duyuyordu.
"Mutlu günlerin anılarının bulunduğu bölge."
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.