...Çıktığım her yerin kapısını
sert kapatmamla tanınırken,
senin kapın çarpmasın diye
arasına elimi koydum…
Şimdi yoksun üstelik uzaktasın….
Ellerin yapayalnız biliyorum.
Gözlerin dalıyor yine.
Hep benim için olmalı….
Yine de biri çıksa, nasılsın dese
alışkanlıkla iyiyim diyeceğim.
Neyse…
Bitti o şiir!
Başka mısra gerekmez.