"Hayatta silgim hep kalemimden önce bitti. Çünkü kendi doğrularımı yazacağım yere, tuttum başkalarının yanlışlarını sildim. Beklenen hep geç geliyor; geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyor. Kimseye göstermem üzüntümü. Gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım."
Sanat insanın ruhunu yazıya, notalara, renklere, karelere dökmesi ya da ruhundan bir parçayı bir taşa oymasıydı. Sanat insanın bir şekilde kendi içini dökmesiydi.
Bir Sarmaşık Teorisi - Kübra Nur
Kalemimden çıkan küçük bir resim✏️