Bir yazarın kendi günlüğünü kitap haline getirmesi o zamanlar benim de hayalim olmuştu.
Keyifli okunuyor. Dili konuşma dili gibi, özenilmemiş yaşadıklarını günlüğüne dümdüz yazmış ismi geçenler takma isimle belirtmiş ve yayınlamış. Yirmili yaşlardan önce okunursa daha keyifli gelir çünkü sonraki yaşlarda çok saçma ben bunu nasıl okumuşum diyecek hale geliyorsun.