SMA'LI BEBEKLER
Evimizden dışarı adım attığımız an olmasa bile birkaç yüz metre mesafe ilerleyip köşeyi döndüğümüzde; ismini SMA olarak bildiğimiz kas hastalığı ile mücadele eden bir bebeğin yardım standı ile yüzleşiyoruz maalesef..
Bahse konu bu hastalık ile mücadele eden ailelerin, tedavi için evlatlarını yurtdışına ulaştırması ancak
√ SAMİM-İ TAKDİM √
Olur olmaz hayallerin, muhakkak olur sanıldığı henüz o çocuk yaşlara dayanır olmaz olası gerçeklerle tanışlığım benim..
Saçları okşanan şımarık Okşan kadar pırıl pırıl iken döküldü ipek teli saçlarım!
Öpülerek pembeleşen yanakları ile yetişen ve bugüne kadar bir kez olsun ah çekmemiş olduğunu bildiğim şu bizim doğuştan sakar
Birkaç Sayfa Sözyaşı
ve yine kendimle aynada baş başayım. Orada sadece benim gördüğüm bir vücut var. O vücutsa farklı itici sevilmeyen; dokunulan hissedilen ama sevilmeyen. Annesinin dokunmadığı, öpmediği, kıskandığı, düşmanı, rakibi olarak gördüğü o vücut. Babasının...
O bedenin babası yok. Babalar gerçek değil zaten. Tanrının babaya benzetilmesini şimdi daha
KEŞKE
Düşündüm de; bu kelime bir insan ismi olabilirdi, şehir ya da ülke ismi de olabilirdi, belki bir hayvan ismi... Belki bir renk ismi... Ama değil! Gözle görünmeyen, bir durumu anlatan olumsuz bir kelime bu kelime. Diğer bir deyişle "pişmanlık"...
Kimim yok ki pişmanlıkları? Dünyanın en başarılı insanlarına sorun, onların bile
Keşke Keşke'ler olmasa..:)
"Hayat Keşke' lerden ibarettir der şair. Doğru mu bilinmez. Herkes için geçerli değildir belki ama, Keşke'ler hayatımız da önemli bir yer kaplıyor.."
Sistemin içindeki bozuk parça benim,ayak uyduramadım, düzelemeyeceğim açık, sökülüp atıldım.. çürüyorum bir yerde...Ayrıksı bir ota komşuyum yalnız ama diğerlerine benzemediği için dik, belki aykırı işe yaramaz yada herşeye deva ama keşfedilmemiş, ..Herkes herşey eksik yarım.. büyük bir parçam koparılmış ve sendeliyorum gibi belki sürünüyorum..parçamı arıyorum,o olmasa da yaşıyorum ama olursa daha iyi olacağımı hissediyorum,hayır voltranı oluşturmayacagız ama biz olacağız, öteki değil ..bazen tamamlandığımı sandığım ender anlar da oluyor,sonra mı? hiç ve aldanış..bir insan daha hangi yollarla ve ne kadar yaratıcı incitilir bilmiyorum,bir canlı ne kadar incinebilinirse o kadar incindim..Yoruldum bulutları kirpiklerimde taşımaktan diyor Şükrü abim kendisini her andığımda bu cümleyi haykırıyor içimde..Kirpiklerimizde güneş de açsın isterdim Şükrü abi..ve bitmedi biliyorum,evrene iyi mesajlar gönder demisti biri,evren beni takmıyor? kafasına göre takılıyor ve yahut yemiyor! anlaşılmamak yoruyor zannetmeler sanmıştımki'ler..ben mutlu olabilirsem bir gün ,dünyadaki herkesin mutlu olabileceğinin resmidir..keşke bir yaratıcı olsaydı ve ben sorabilseydim ona: Ne istiyorsun benden?