128 syf.
2/10 puan verdi
Keşke...
Keşke...
Keşke herkes çevirmen ve editör olmasa...
Keşke her önüne gelen yayınevi kurmasa, kuramasa ya da her eseri basmasa...
Keşke bunları denetleyen bir mekanizma olsa ya da en azından basmadan önce birine (sokaktan geçen biri bile olabilir) bir kez okutsalar kitabı...
Keşke sanatı sanat yapan şeyler sanatçılara bırakılsa, her şey para için yapılmasa...
Buradaki "keşke"ler uzar gider.
Keşke kitapla ilgili bir şeyler yazmaya başlamadan önce bu tarz şeyler zorunda kalmasaydım...
Zevaco'nun bu kitabı iyi mi kötü mü yorum yapmak zor. Edebi dilden uzak bir çeviri. Muhtemelen internet ortamında ulaşılabilecek herhangi bir otomatik çeviri aracı hem daha iyi çeviri yapardı hem de en azından bir üslup yaratırdı.
Noktalama yanlışlarını, özne yüklem uyumsuzluklarını, çeviri hatalarını geçtim "imkansızdı" kelimesini "imkan sızdı" diye yazmak nedir lan diye sövdüğüm yerler oldu. "de", "da", "ki" gibi yanlış yazılmaya müsait olanların yanlış yazılmasını bir nebze anlarken kelimeyi yanlış çevirmek, yazmak ve son okumadan böyle geçmesi tam anlamıyla ciddiyetsizlikten başka bir şey değil.
Bunun yanısıra çevirmen bir karakterin ismini bir kaç sayfa sonra unutmuş mudur ya da kafasına göre inisiyatif mi almış nedir Giovanni olan adam bir anda Civanni oldu, bu kadar kötü bir çevirinin ilerleyen sayfalarda doktor civanıma bağlaması muhtemel diye de düşünmedim değil.
Kısacası okumayın. Sadece bunu değil rastgele çeviri yapan yayınevlerinin hiçbir çevirisini okumayın. Hem harcanan zamana, hem kendinize, hem harcadığınız paranıza, hem yazara, hem esere ayıp. Yazıktır ulan
Colleen Hoover ile tanışmam bundan birkaç ay önce yaz tatilinin ortalarında oldu. Bir türlü reading slump lanetinden kurtaramadığım yakam, o dönem başıma ayrıyeten bela olan yaz okulum derken ilişkimiz tanışmanın ötesine gidemedi maalesef. Şu an dönüp bakınca kendisine ne kadar haksızlık ettiğimi fark ediyorum. Yine de ne demişler: geç olsun, güç
Bu kitap, öykülerini kendilerine saklamayanlar için. Sessizliğe dönüp, neon bir çığlık atanlar için. Triangle Fabrikası'nda can veren işçi kadınlar, Süfrajet'ler ve Nezihe Muhiddin'ler için.
Zararsız Tek Büyük Şey, tarihe Radyum Kızları olarak geçen korkunç bir gerçekliğin bir başka zulüm, Fil Topsy'nin elektrikle idamı, ile harmanlanıp okurunun boğazına takılan dev bir acı lokmaya dönüşmesi. Acının geniz yakan kokusunun her harfe sindiği uzun bir öykü. Bolander, paralel öykülerle etten kemikten, kandan ve pislikten, radyumdan ve ölümden müteşekkil akışkan bir gerçeklik inşa ederken okuruna hep daha fazlasını vadediyor. Kelimeleriyle dans ederken, kurguyla gerçekliği şiirsel bir dille yoğurup fosforlu bir hamurdan sefaletin ekmeğini pişiriyor. Ataerkil dünyanın ezilmeye mahkum edilen kadınlarını anaerkil fillerle ten temasına getirip isyanın hikâyesini yaratıyor. Büyülü gerçekçi ve katıksız yaralayıcı bir kitap bu. Ses olmak, başkaldırmak, ezilmek, parçalanmak, yeniden doğamamak ve razı olmamak üzerine bir hikâye.
Fransiyum elementinin bile keşke trajediler kadar kısa bir yarıömrüm olmasa dediği bir dünya hayaliyle yanıp tutuşan herkese tavsiye.
----DIKKAT SPOILER IÇERIR---
Karantina günlerinde arka arkaya muhteşem kitaplar okudum. Bu kitapda onlardan biri oldu. Uzun zamandır kitaplığımdaydı keşke daha önce okusaymışım dedirtti. Bu kitapta 10 adet öykü bulunuyor ve ilk 3 öykü sonuç-giriş-gelişme-sonuca yeniden dönüş şeklinde ilerleyip rahmetli Onat Kutlar'a selam çaķıyordu.
Fantastik Edebiyatın Atası Tolkien ve Hobbit
——————————————————
ELEKTRONİK KİTAP DİZİSİ - 6
——————————————————
1937'de Prof. Tolkien, Hobbit adlı bir kitap yayınlar. Bu, çocuklar için yazdığı ve Middle Earth veya Orta Dünya Evreni olarak bildiğimiz, yine kendisinin yarattığı evrende geçen bir öyküdür. Orta Dünya'da, Güneşin 3. Çağı'nda geçen bu öykü, Prof. Tolkien'in mitolojik evrenin
