kimseduymadanolmeliyim
@kimseduymadanolmeliyim
sevgiyi sakın ihmal etme.
5 Ağustos 2007
14 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İki güzel söze kanıyorum hala. Asla kabullenmek istemiyorum, beni üzdüğünü bile bile tekrarlamazdı. Küçüğüm hala, bir yanım buruk. Çok canımı acıtıyor. Öfkeliyim kendime, öfkemde boğuluyorum. Biraz da ona bu öfkem. Canımın yandığını bile bile böyle davranıyor olması daha da çok acıtıyor canımı. Neden her şeyin farkında olmasına rağmen bunu yapıyor? Çok şeyi gösteriyor aslında ama yine ben kabullenmek istemiyorum. Hep böyleydi. İnsanların sözde değer vermeleri çok komiğime gitmeye başladı. Zevk alıyor olmalılar, bir de buna izin veren ben olduğum sürece. Bir gün bunları tüm gerçekleriyle söylediğimde çok geç olacak biliyorum. Kafaya koydum bir kere yapacağım. Tamamıyla silinmiş ya da içimde daha da büyümüş olsa bile. Üzgünüm şiir, hiç sevilmedin. Artık bunu haykırıyorum, çünkü pek de önemi kalmadı.
İnsanoğlu, isteklerini ve arzularını gerçekleştirmek için her şeyi göze alabilir bazı noktalar bu isteklerimizin olmaması için bir pürüzdür. İnsanları tanımak, gün batarken ağlaya ağlaya içini dökmek, kavgalar ve çatışmalar, gülerek geçen günler, sabahı iyi olup akşamı kötü olan günler, değerli hissetmem, değersiz hissettirenler, sinirli oluşum, sevgi patlamalarım, özgüvensizliğim, ailem, gelecek kaygılarım, umutlarım, hayallerim, başarma hırsım, karamsarlığım ve o. Şu an yazdıklarım bile geçmişin bir tablosuna sığdı. Kötü olan şeylerin sonsuza kadar sürmeyeceği gerçeğiyle yaşamış bedenim içimdeki umut kırıntısıyla devam ederken zaman hızla geçti farkında değilken, uçup giden sıradan kuşlarım oldu sonrasında yerini bir anka kuşu doldurdu. Hayatımdan çıkacak olanlar çıktı ve kalanlar kaldı peki ya geride kalanlar? demek isterim ki, onlar için bir önemim olsaydı hayatımda kalmayı yeğlerlerdi. Doğru insan güzel şeyler doğururken yanlış olanlar ise hayal kırıklıklarıyla hayatınızdan çıkar.
“Küskünlüğüm hayata değil, içindeki beş para etmez insanlara. Bıkkınlığım ise onların yüzüne bakmak zorunda kalmam aslında.”
Cemal Süreya
Okur Takip Önerileri
Kendimden düşüncelerimden, etrafımdakilerden, saçma sapan huylarımdan, özelliklerimden her şeyden kurtulmak istiyorum. Çok sıkı bir sarılmaya ihtiyacım var, ağlamaya.
Bugün kimseyle konuşmadım, dün de konuşmadım, ondan önceki gün de olduğu gibi, ondan önceki de.. kimse halimi hattımı sormadı. Her şeyi kendi kafamda kendimle konuştum. Ne düşünüyorum ne hissediyorum kimse bilmiyor. Beynimi bir sürü gereksiz şeylerle doldurdum. Ama yine de geçmedi içimdeki boşluk, yalnızlık, konuşma, paylaşma, anlatma isteği. En son ne zaman biriyle uzun uzun sohbet ettim hatırlamıyorum. Öylesine yaşamak benimki, yalnız çaresiz ve umutsuz.
Ait olmadığın bir yerde yaşamak nasıl bir his? Bunu kendine sormaktan çekinme.