Yüzlük kâğıt paranın ön yüzünde ki hafif gülümseyen Atatürk, ciddiyete bürünerek bana baktı, kulaklarından en kılcal damarlarıma kadar işleyen bir ses tonuyla: “Ey Türk titre ve kendine dön!’’ dedi.
Kader;yolun tamamını değil,sadece yol ayrımlarını verir.
Güzergah bellidir.
Ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir.
Öyleyse,
ne hayatın hakimisin,
ne de hayat karşısında çaresiz ! (Sayfa 19)