Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

1915 Olaylarını Anlamak - Türkler ve Ermeniler

 Mustafa Serdar Palabıyık

1915 Olaylarını Anlamak - Türkler ve Ermeniler Sözleri ve Alıntıları

1915 Olaylarını Anlamak - Türkler ve Ermeniler sözleri ve alıntılarını, 1915 Olaylarını Anlamak - Türkler ve Ermeniler kitap alıntılarını, 1915 Olaylarını Anlamak - Türkler ve Ermeniler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İstanbul Ermenileri 19. yüzyılın ikinci yarısında da ayrıcalıklı konumlarını sürdürürken, taşrada yaşayan Müslüman ve gayrimüslim tebaa İmparatorluğun bozulan ekonomik ve sosyal yapısından olumsuz etkilenmişler, bu dönemde zor ekonomik koşullardan kaynaklanan kötü muamelelere maruz kalmışlardır. Hatta Davison’a göre bu dönemde İmparatorluğun hristiyan tebaası genellikle Müslümanlara kıyasla çok daha iyi koşullarda yaşamaktadırlar.
İlk isyan 1890 yılında Erzurum’da ortaya çıkmıştır. Bu isyanı aynı yıl İstanbul’da düzenlenen Kumkapı nümayişi izlemiştir. Arkasından 1892-93 yıllarında Kayseri, Çorum, Yozgat ve Merzifon’da, 1894’te Sasun’da, 1895’te Zeytun’da çıkarılan isyanlar ve 1895’te Ermenilerin Babıali’ye yürümeleri ve büyük protesto gösterileri gelmiştir. 1896’da Van’da bir isyan çıkarılmış ve büyük devletlerin müdahalesini çekebilmek için İstanbul’daki Osmanlı Bankası işgal edilmiştir. 1903’te Sasun’da ikinci bir isyan çıkarılmış, iki yıl sonra ikinci Abdülhamit‘e bir suikast düzenlenmiş ve 1909 yılında Adana’da büyük bir ayaklanma daha çıkmıştır. Bu isyanların temel amacı hükümetin olaylara şiddetle müdahale etmesini tahrik etmek, olaylar sırasında yaşanan Ermeni kayıplarını Avrupa kamuoyuna Müslüman Osmanlıların hristiyan Ermenileri katlettiği şeklinde sunmaktır. Bu amaç o dönemde Osmanlı İmparatorluğu’nda görev yapan Avrupalı diplomatların raporlarında da açıkça görülmektedir. Örneğin, İstanbul’daki İngiliz Büyükelçisi Sir Philip Currie, İngiliz dışişleri Bakanlığı’na gönderdiği 28 Mart 1894 tarihli mesajında, “Ermeni devrimcilerin amacının huzursuzluk çıkarmak, Osmanlıların şiddete tepki göstermesini sağlamak ve böylece dış güçlerin müdahalesini çekmek” olduğunu belirtmiştir.
Reklam
Osmanlı Ermenilerinin 1915 yılında yaşadıkları tehcir Türk-Ermeni ilişkilerinin en önemli ve tartışmalı konularından biridir. Yüz binlerce Ermeni oldukça ağır koşullarda tehcir edilmiştir. Bu acılı süreçte Ermeni kayıpları büyüktür. Bunun nedeni yalnızca salgın hastalıklar ve açlık değil, aynı zamanda çetelerin tehcir konvoylarına yönelik saldırıları, bazı Osmanlı yerel yöneticilerinin kötü muameleleri ve Türkler, Ermeniler ve Kürtler arasındaki toplumlararası çatışmalardır. Aynı yıllarda Doğu Anadolu’da yaşayan yüz binlerce Müslüman da benzer acılar yaşamıştır. Bu Müslümanlar Rus ordusunda çarpışan Ermeni kökenli Rus askerleri ve Ermeni gönüllüler tarafından öldürülmüş veya savaş koşullarında açlık ve salgın hastalıklar nedeniyle hayatlarını kaybetmişlerdir.
Bazen hristiyan ileri gelenler ve vergi toplayıcılarının kendileri Müslümanlar üzerinde baskı kurmaktaydılar. Bazı konularda hristiyanlar Türklerden daha iyi durumdaydılar, zira askerlik hizmetinden muaftılar ve zaman zaman sırtlarını dayayacakları yabancı konsolosluklar mevcuttu. İzmir’den gönderilen bir raporda “Türk köylüsü, hiç şüphesiz, hristiyan’dan daha fazla baskıya maruz kalmaktadır” denilmektedir.