Nihayet en çok etkilendiğim iki fotoğrafa sözü getirmek istiyorum. 24 Ağustos 1916’te çekilen fotoğrafın altında aynen şunlar yazıyor: “Britanya Savaş Kitaplığı’ndaki gönüllü işçiler, cephedeki askerlere gönderilmek üzere kitap paketleri hazırlıyor. Okumanın, siper savaşının sıkıcılığıyla baş etmeye katkısı oluyordu.” Diğer resimden anlaşıldığına göre Almanya’da esir düşen İngiliz askerlerine gönderilenler arasında kitap ve dergilerin yoğunluğu dikkat çeker. Yukarıda ifade ettiğim Batı zihniyetiyle ülkemiz insanın arasındaki aleyhimize olan mesafe hakkında bir de bizden örnek vermek istiyorum. Okuduğum kaynağı tam hatırlamıyorum. İstiklal Savaşı’na destek için İstanbul’dan Ankara’ya gelen gazeteci ve yazarlardan bazılarını cephede mektup yazmaları için görevlendiriyorlar. Galiba Ruşen Eşref’ti. Sabahtan akşama kadar okuma-yazma bilmeyen erlere mektup yazmadan kollarım koptu diye bahsediyor.
