Dilimde Yarım Kalan 4 Harfe Küçük ellerimde kocaman bir çaresizliğe koyulmuştu yüreğim. Oysa bir tek mavi cam ekan vardı ısındığımız, masmavi olan... İşte orada başladı yangın bütün göçükler oradaydı. Nisan baharın müjdecisi olmayacak yıllar geçsede üstünden, nisan kıştır... Nisan soğuktur, buzdur nisan... Sabahında biraz güneş titreyen ayaklarında... Hangi tren bu mutlulukta vakitsiz? Hangisi bineceğin karanlık vagon? Dur! Sabah olsun, belki kaçar acılı, upuzun raylardan sessizce... Karşıyaka'sı mı burası şimdi şehrimin? Burası bir yakası asılı yakamdaki semt mi? Kent mi? Yakası bir araya gelmeyen mi? Hani uzunca merdivenleri ağır ağır çıkan adam? "Hayat yavaş yavaş inilmeli" derdin... Sen ne kadar uzakta olsan da bana, ceketin omuzlarıma asılı görünmeyen... Koklarım işte doyasıya... Ben nereye gidersem, gelir yollarca. Omzumda görünmeyen... Omzumda çok ağır... (Tanıtım Bülteninden)

Yazar: