Zizek’in Hıristiyanlık İslam ve Yahudilik üzerinden ilerleyerek, Lacan psikanalizi yardımıyla dinde emredilen kurallar ve dindarlarda ortaya çıkan tutumların yapısökümünü ortaya koyarken diğer taraftan Dante, Dostoyevski tartışmaları yapmakta ve bunun üzerinden kapitalizm eleştiri sunduğu muazzam kitap.
Bilinçaltı etkiler konusunda hem dindarları hem ateistleri ele alarak sınırlayıcı dinamiklerini ortaya koyması kitabın, okuması en zevkli kısmıydı. Her iki zıt görüşteki inancı ele alarak bu irdelemeye devam ediyor. Ateist bir insanda ne inancı olacak! diyebilirsiniz ancak bilinçaltı bunu söylemiyor. Zizek de bilinçaltının diliyle yazmış bu kitabı.
Tarihin belli dönemlerinde yahudiliğin, belli dönemlerinde hristiyanlığın ve günümüz de dahil olmak üzere belli döneminde ise islamda ortaya çıkan, din sayesinde meşruiyet kazanan şiddet olgusunu ele alarak, adıyla korkutulan ve acı çektiren tanrı kavramını acı çeken olarak düşünmeye başlamaktadır.
Şunu sorarak bitireyim incelemeyi; bu şiddet ve savaş ortamını legalize hale getiren dinlerin insanlara yaşattığı acıları tanrı da çekiyor olsaydı ne olurdu?
