Hastane koridorları, hastane odaları...
Beyaz önlüklüler, dert yuvaları...
Yanık yürekler, yorgun ümitler...
Ne ararsanız ordaydı, ölüm meleği en başta...
Siz bilmezseniz de o viranhâne’de sizinle beraber yanı başınızda oturdum bende. Ne çok acı gördünüz şahit oldum. Ne çok yürek yangını yaşadınız siz. Peki sen, neden gardaşını bırakıp gittin ki ? Söz vermiştin hani? Hiç olmadı...