Acılara Yenilmeyen Gülümseyişler
Atilla KeskinAcılara Yenilmeyen Gülümseyişler Sözleri ve Alıntıları
Acılara Yenilmeyen Gülümseyişler sözleri ve alıntılarını, Acılara Yenilmeyen Gülümseyişler kitap alıntılarını, Acılara Yenilmeyen Gülümseyişler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Yarin dudağından gayrı her yerde, her şeyde, hep beraber olabilmek" içindi ve hâlâ öyle. Sevinci de var bunun kederi de. Yalnız bazılarımızın payına fazla düştü keder.
Sayfa 268
Ayrıca emperyalizme karşı mücadele suç değil, yurttaşlık görevidir. Kurtuluş Savaşı da bunun bir örneğidir.
Sayfa 251
"Cihan ve Tolga'nın resimleri. Her ikisinin de elleri ve ayakları bağlı. Elbiseleri paramparça, her bir yanları kan içinde."
Türkiye'yi kerhane olarak kullanan AP'li din bezirganları!!
"Bakın, Atilla Bey kardeşim; biz sizin ne yaptığınızı çok iyi biliyoruz. Bu hafta sonu toplu halde İzmir'e gideceksiniz değil mi?"
"Evet, gideceğiz; bunun saklısı gizlisi yok ki , biz demokratik haklarımızı kullaniyoruz. Kimileri Amerika'yı seviyor, koruyor. Biz de sevmiyoruz; protesto ediyoruz."
"Tamam, kardeşim kızma; bir şey demedik! Amerikalıları protesto etmenize de bir şey demedik. Bana sorarsanız, elinize geçirdiklerinizi eşek sudan gelinceye kadar dövün.Türkiye'yi kerhane olarak kullanamayacaklarını anlasınlar pezevenkler.
Can dostum Dede ile ellerimizi arkamıza kavuşturmuş sakince bekliyoruz. Elverdi bir şeyler mırıldaniyor. "Anayasanın 146. Maddesi, ... tağyir, tebdil vs ... " Çoğu anlamadığım, anlamak da istemediğim, sevmediğim sözcükler. Ama okunanın ne anlama geldiğini çok önceden zaten biliyoruz. Mırıltı bittikten sonra, Elverdi zorlanarak elindeki kalemi kırıyor. Dede'ye bakıyorum. Her zamanki gibi sakin ve sıcacık gülümsüyor.
Mayıs her şeydir!
Anladım; mayıs her şeydi, öfkeydi, direnişti, zulümdü, yenilgiydi, o cesur ve yiğit yoldaşlardı, ölümüyle alay eden Yusuf Aslan 'dı, babası üzülmesin diye ayakkabılarını arkadaşlarına hediye ettiğini söyleyen Hüseyin İnan'dı; asılmadan önce son kez dinlenen Rodrigo'nun Gitar Konçertosu eşliğinde içilen son çay ve son sigaraydı; babamın, "Bizim çocukları astılar!" diye, kesik kesik ağlamasıydı; Atilla Keskin'in, "Sen İstanbul kokuyorsun!" diye bana sarılmasıydı mayıs ayı... Beyaz bir tabutun başında hep birlikte söylenen son dizelerdi ...