Görünenle yetinmek yerine bir de arka planda neler olduğunu, insanların bulundukları noktaya nasıl geldiklerini veya gelmek zorunda kaldıklarını bilsek... Dışarıdan gördüğümüzle hemen yargılamasak...
Zehra'nın kendisinin, annesinin, ablasının, anneannesinin hayatının babası tarafından dibe doğru sürüklendiğini anlatırken okudukça aslında gerçeğin bu kadarla sınırlı kalmadığını görüyoruz.
Kitabı bitirince hep söylenen şu iki düşünce üzerine düşünmeye başladım:
Madalyonun ters tarafından da bakmak lazım.
İkili ilişkilerde biri tamamen haklıyken diğeri tamamen haksız olmaz.
Acımak kitabını anlamak için bu iki cümle yeterli olur diye düşünüyorum ve tavsiye ediyorum.
