"Seni gözetlediğim için üzgünüm, tamam mı?" diye homurdandı. "Bu, hayatımın en büyük hatasıydı. Bu mesafeden o kadar çekici bile değilsin. Mümkün olsaydı, yaptığım şeyi geri alırdım, inan bana. Hiç de sandığım biri gibi değilsin."
"Teşekkürler," dedim kelimemi uzatarak. "Ben de bana âşık olduğunu sanıyordum."
Bir sahte gülümseme daha. "Aşkla ilgilenmiyorum ve zaten tipim değilsin, üzgünüm."