Adam ve Kız
Deniz ErbulakAdam ve Kız Gönderileri
Adam ve Kız kitaplarını, Adam ve Kız sözleri ve alıntılarını, Adam ve Kız yazarlarını, Adam ve Kız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanların kendilerini zavallı göstermeyi ne kadar sevdiklerini düşündü kız. Nefret ediyordu böyle sızlanıp duran ama hayatının niye yolunda gitmediğini asıl kendine soramayan aptal insanlardan.
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Orhan Veli
Sayfa 231 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Herkes kendi bildiğini arkada bırakmıştı hayatında.Ancak sahip olduklarını terk edebiliyordu insan.
Sayfa 207 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
“Canın çekiyorsa o insan en güzelidir demedim mi?”
“Güzelse çeker ki insanın canı?başka niye çeksin?”
“Hayır canı çektiği için güzel gelir ona.Kendisine iyi geldiğini anlar.Hoşuna gider.Dokunmak ister.Yanında olsun ister.Değsin.Tutsun.Öpsün.Duysun,hissetsin.Anladın mı? Bunları isteyince de canı çeker işte.Artık güzel odur.Hep odur.
Sayfa 200 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Aşk zannedersin sen ama adamınki taze et sevdasıdır.
Sayfa 199 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Afalladı adam birden.Bu kızla her şey birdendi zaten hep.Hep ama hep böyle birden.Neden kendisinin düşünemediklerini bulup söylüyordu sürekli?
Sayfa 185 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Kimse diğerine neden gelmedin demedi.Kimse diğerine neden geldin demedi.Neden gittin de? Bunları merak etmediklerini birdenbire anladılar.
Sayfa 179 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Hayat,kıyaslamalarla çözülemeyecek şekilde kadere bağlıydı kızın gözünde.
Sayfa 162 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
"Sen benim yatağa geç diyorum yani. Ben burada yatarım” dedi bu kez çabucak yeşil kanepeyi göstererek. “Sıcak burası. Çıkma şimdi soğuğa." Tekrar insan olmuştu ha? Yoksa asıl kızı arzularken mı insandı? Bocalayarak baktı kıza. Bocalamayalı epey olmuştu.
Sayfa 159 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
"Hani kalıyordun?" dedi adam. Demeyecekti ya, demişti işte. İstiyordu kalmasını. Ucuz da hissediyordu hâlâ. Kız durakladı.
Sayfa 159 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
"Kalmaz mısın burada?" dedi adam.
"Bilmem."
"Kal" dedi adam. "Benim işim iki, en çok iki buçuk saat sürer."
Kız gözlerini fincanından kaldırıp adama baktı.
"Sen istediğin zaman yatar uyursun" dedi adam bu kez.
Sessizlik.
Vazgeçmiyordu adam. Umurunda değildi artık sonucu: “Uyu işte burada, ne var, olmaz mı?”
Sayfa 154 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü kıza göre laciverti.
Adama göre yeşil.
Kız sokağı özledi bütün gün,adam içeride olduğu halde içeriyi.Hayatlarını değiştirmeden,değişmesinden korkarak,değişmeyeceğinden de korkarak geçirdiler günlerini ve gecelerini.
Sayfa 123 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Bir kız kaldı.Bir adam.Bir de apartmandakiler,hani o tanımadıkları diğer daire sakinleri,yabancı olan ve yabancı kalmaya söz vermiş,hatta buna şart koşmuş insanlar.
Sayfa 122 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu