Bize kim olduğumuzu söyleyen işaretler yok. Ne bir yıldız ne bir haç ne de bileğimize kazılı bir numara var. Hepimiz kendimiziz. Senin yeteneğinin kaynağı sensin sadece.
Ne zaman çıkıyor güzel bir şey, kalbin çehresi olmaktan, ne zaman kayıyor ekseni de önce dengesiz bir hal alıp ardından saplantılı bir boşluğa savruluyor?
Okulun zorunlu yapısından kendini tamamen kurtarmıştı,…
Zaman mefhumunu neredeyse bütünüyle yitirmişti; belirmeye yahut azalmaya başlayan ışığa göre yaşıyordu.
Zihni bir hoşnutsuzluk kasıydı. Ne şimdi ne de sonra eğitimini tamamlamak gibi bi niyeti vardı; neredeyse on altı yaşındaydı, tüm bu eğitim meselesini geride bırakmıştı. Tek arzusu insanları şaşırtmaktı..