Adı Yok - Sayı 74 (2015 Güz)

Alacakaranlıkta takside şoför ve terk edilişlere alışkın bir kadın..Kalan parçalarını da alıp getiriyor dünyasına..Bütün bağlarından kurtulmuş olmanın rahatlığıyla çekiyor içine havayı bu sefer..Kuşlar gibi özgür hissediyor..
Bir gün yolda yürürken tanıdık gelecek olan ama tam hatırlamayacağı insanların yaşadığı şehre geri dönüyor..Onun olan hayatına geri dönüyor..
Buket Onan

Sonuçta insanlar düşünmek eylemi gerektirmeyen her şeye müptela olabilirler.

Belli ki, kim kimi ele geçirirse, o onu yok edecek.

Vakit, kendimi kirtarma vaktidir. Vakit, yelkenlere emir vaktidir. Omuzlarıma binse tonlarca ağırlık, gemime dolsa milyarlarca kum zerresi; su da Rahman'ın, rüzgâr da. Ben de aciz bir mücrim, kurulan güvertenin değirmenine. Halbuki değirmende Rahman'ın, bende...

Çiçekler bazen veda vaktidir.