Kadir Savun'u ölmeden iki gün önce ziyaret etmiştim. Her zamanki gibi neşeli, sımsıcaktı; insanın içini aydınlatan o kocaman gülümsemesi bir tuhaftı.
Anlamıştı.
İri, erkek elleriyle ellerimi tuttu.
Kocaman, kara gözleriyle dünyaya yiğitçe bakıyordu.
Sesi cesurdu.
'Şu filmlerde öle öle, ölmenin de tadını kaçırmışız be kardeşim.' dedi.