Sevgili Meslektaşım,
Arkadaşlarım Adli Psikiyatri Uygulama Kılavuzu’nun yeni baskısı için editörlük önerdiklerinde çok mutlu oldum. Bunu editörlerin yüklendiği iş yükünü yüklenmem anlamına gelmediğini, yükümlülüğümü yazılar tamamlandığında genel bir gözden geçirme ve önerilerde bulunmak şeklinde algıladım. Bir de tabii bir önsöz yazmam bekleniyor ve editör başlığının altına adım yazılarak “yaşam boyu hizmet ödülü” verilmek isteniyordu.
Yazılar bitip de sıra benim önsöz yazmama, aklımda taslağı hazır metni kâğıda dökme anı geldiğinde aslında beklenmedik olmayan ama gene de daha geç olacağını umduğum şey oldu. Hastalığım bilincimi kapatan, beni yoğun bakım biriminde yatağa bağlayan bir evreye girdi.
Evren merkezi belirsiz ve sürekli genişleyen bir çemberdir denir ama aslında herkes için evrenin merkezi kendisidir. Bu merkezi sarmalayan sayısız çemberlerin en içtekini ailemiz ve dostlarımız oluşturur. Dostlarımız düşüncelerimizi ve duygularımızı görüp tepkilerimize tanık oldukça gelecekteki durum ve süreçlerde nasıl davranacağımızı, hangi durumda ne söyleyeceğimizi de bilir hale gelirler. Onların ruhuna inmemiz ve onların ruhumuzu okuması söz konusu olur neredeyse ve dostlarımızın zihninde, benliğimizin bir yansısı oluşur. Bu halimle yazamayacağımı sanırdım ama tam burada; kendi dışımda hayat bulmuş olan benliğim devreye girdi. Ne zaman, hangi durumda ne söyleyeceğimin bilinmesini sağlayan, dostlarımın ortak bilinci ve bilinçdışında oluşmuş Niyazi Uygur imgesi. İzninizle katıksız bir pozitivist olarak tanınmış olmama rağmen, yoğun bakımdaki yatağımda bilincim kapalı yatıyor olmama karşın bu satırların yazılmasına sihir diyeceğim: Emektaşlık ve arkadaşlık sihri.
Türkiye’de adli psikiyatri genel psikiyatri hizmetlerinin bir parçasıyken hekimlerin sıcak bakmadığı yıllarda suç işlemiş hastaların tedavi edildiği kliniklerde gönüllü olarak çalışan ve sonra da 1966’da Türkçe yazılmış ilk adli psikiyatri kitabını kaleme alan Dr. Zati Dokuz ufkumuzu açmıştır.
Adli psikiyatrinin ülkemizde bir bilim dalı ve özgün çalışma alanı olmasındaki ilk yapı taşı ise 1991’de Bakırköy’de kuruluşu tarafımca üstlenilen Adli Psikiyatri Eğitim ve Araştırma Birimi olmuş, burada çok yoğun iş yüküne rağmen adli psikiyatri konusunda derinlemesine bilgi ve deneyim sahibi uzmanlar yetişmiş, araştırma, bildiri ve makaleler yazılmış, buradan yetişen arkadaşlarım değişen yasalar, gelişen evrensel bilgi ve değerleri kapsayan kitaplar yazmışlardır. Yirmi yıl klinik şefliğini yaptığım bu birimi bu yüzden meslek yaşamımın en değerli eseri sayıyor, bundan gurur duyuyorum.
Sunuş
Elinizdeki kitaba Adli Psikiyatri Uygulama Kılavuzu’nun gözden geçirilmiş ikinci baskısıdır demek haksızlık olur. Birinci baskıda görülen eksikliklerin giderilmesi, işlenen konuların daha geniş tartışılması, değişen ve değişmesi muhtemel yasa maddelerinin dikkate alınması, yeni bölümler eklenmesi ve her bölümün sonuna eklenen sık sorulan soruların yanıtlarıyla büyüdü, güncellendi ve işlevselliği arttı. Kitaba bilgilerini, deneyimlerini, retoriklerini, zihin güçlerini, alın terlerini ve günlerini – gecelerini aktaran tüm yazarlara sonsuz teşekkür ediyorum. İnsanlar aslında onu anımsayan son insan öldüğünde ölürmüş. Ne mutlu bana ki kitaplar insanlardan çok yaşıyor ve ne mutlu bana şimdi okumakta olanların, çok sonraları okuyacak meslektaşlarımın belleklerine sızan birkaç cümle içeriyor bu kitap.
