İlk üç vişneyi verdiğinde bahçedeki ağaç
Annem sevindiydi hatırlarım.
Ah demişti.
Ah!
Üç küçük kırmızı dünya verilmişti sanki ona
Annem çok sevinmelerin kadınıydı.
Bazen çok sevinince annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.
Annem çok sevinmelerin kadınıydı,
Sıcak yemeklerin.
Başına diktikleri o taş,
Ne zaman dokunsam soğuktur oysa.
Ben okşadığımda ama, ısınır sanki biraz.
Bazı yaralar yararlıdır buna inan ,
Bazı yaraların ortasından küçücük bir el ,
Sanki geçmişine çiçek uzatır ,
Bazı yaralardan sızan kanla ,
Tüm geleceğin yıkanır.
Bazı yaralar...