Ibn-i Rüsd gibi Bedîüzzaman da genel olarak tabiatin görüngülerinden hareket eder. Ancak agirlikli olarak vurgusu tabiat’a ve tabiatin ünitelerine degildir. Temel vurgu bizzat tevhid’e ve tevhid’in unsurlarinadir. Bedîüzzaman genel olarak degerlendirildiginde her seyin tevhid potasi içinde eritildigi görülür. Bedîüzzaman’da tabiatin tevhidî okunusunun temel esasi; Ilahî Ilmin, Ilahî Iradenin, Ilahî Kudretin, Ilahî Hikmmetin ve Ilahî Adaletin tüm varlik düzeylerini kapsadigi ve her seyin her an kesintisiz Ilahî tecellilerle belirlendigi inancina dayanir. Yoksa Allah evreni mükemmel bir makina seklinde yarattigi ve rasyonel kanunlarin isleyisine terk ettigi, seklindeki deist inanca degil. Tevhidî yaklasimin temel ve mutlak ilkeleri olan Ilahî Ilim , Ilahî Irade, Ilahî Kudret, Ilahî Hikmet ve Ilahî Adalet gerçekliklerinin Bedîüzzaman tarafindan degerlendirilisini sirasiyla kisaca inceleyelim.