Jürgen Habermas’ın epistemolojiyi toplumsal bir teori olarak kurma çabasını anlamlandırmaya yönelik bir çalışma olan Akıl ve Toplumun Özgürleşimi, eleştirel bilgi teorisinin tarihsel ve toplumsal kökenlerini ele alıyor. Frankfurt Okulu’nun eleştirel teoriyle tartışmaya açtığı izlekleri de takip eden bu çalışma, bir yandan Okul’un ve üyelerinin tarihini hesaba katarken, diğer yandan eleştirel teorinin modern dünya ve bu dünyanın adeta hayatı soğutan/ruhsuzlaştıran, yaşam alanlarını sömürgeleştiren yapısına yönelttiği keskin yargıları epistemolojinin imkânları ile yeniden değerlendiriyor.
“...felsefe ve sosyolojiyi ayrı uğraş alanları değil, aynı çabanın değişik parçaları olarak yeniden inşa etmek neredeyse bir zorunluluk haline gelmiştir... Habermas’ın özgürleşimi amaçlayan bir toplumsal teori olarak epistemolojiyi yeniden inşa etme cehdini, bu zorunluluğun somut bir örneği olarak değerlendirmek gerekmektedir.”
