O koğuşu terk ettiğim zaman ben
o hastalıkların nöbet tuttuğu yerden uzak özgür
yine yaşamla ölümle başbaşa kaldığımda ben
dışarının havası bir hoş geldin öpücüğüyle
ikiz kardeşi ağzımı mutlu kıldığında işte o zaman
bilemem artık o görünmez yanım
nasıl başa çıkar benimle