Fakiri çok severdi Efendimiz (ﷺ)
" Fakirlikle övünç duyuyorum" derdi hep.
Yoksulu, yardım edip sevindirmekten zevk alırdı. Haksızlığa dayanamazdı. Zalimle değil zulme uğrayanla, ezenle değil ezilenle beraber olurdu.
Gayesi, insanı insana köle olmaktan kurtarıp Allah'a (ﷻ) gerçek kul yapmaktı.