Medine’deydi.
Hz. Ömer, bir gün O’nu hasır üstünde uzanmış gördü. Vücudunda sert hasırın izleri görülüyordu. Dayanamayıp ağladı:
- Ey Allah’ın Resulü, dedi. Hükümdarlar, padişahlar kuş tüyü yataklarda yatarken…
Sözlerini tamamlamasına gözyaşları izin vermedi. Efendimiz(sav), ne demek istediğini anlamıştı.
- Ömer, dedi. Dünya nimetleri onların, ahiret saadeti de bizim olsa memnun olmaz mısın?