Ana
Maksim GorkiAna Gönderileri
Ana kitaplarını, Ana sözleri ve alıntılarını, Ana yazarlarını, Ana yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bana gerekli olan, insanların nasıl yaşadıklarını değil, nasıl yaşamaları gerektiğini öğrenmektir.
Sayfa 42 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar, sürekli korkunun tutsağı olduklarından ve olacaklarından, bu da böyle devam ettiği sürece, dere kıyısındaki söğüt ağaçları gibi çürüyüp yok olmaya mahkûmdur.
Sayfa 31 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Yaşam, her vakit bulanık ve ağır ağır akan, çamurlu bir ırmak gibi hiçbir değişikliğe uğramaksızın geçip gitmeyi sürdürüyordu eskiden beri. Görünüşe bakılacak olursa; şimdiye dek hiç kimsenin bu gidişi değiştirmeye ne vakti, ne de hırsı olmuştu.
Sayfa 14 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Rüyalarımıza bile ipotek koydular ve kabus olarak sundular bize. Söyleyin, böyle yaşamıyor muyuz?
Maksim Gorki| Ana
-Ne olursa olsun insan düşüncesini her zaman güçlüce söylemelidir, onun için…
-Annene de mi?
-Herkese! Beni yolumdan alıkoyacak, düşüncelerime engel olacak sevginin, dostluğun bana gereği yok.
Sayfa 134 - Olympıa
"Biliyor musun Andrey , en çok şaka yapanlar,yüreği en çok sızlayanlardır."
"Çok gülen insanlar, çoğu zaman en çok acı çeken insanlardır.
Sayfa 134
“Biz sosyalistiz. Bunun anlamı şudur ki biz insanları birbirinden ayıran, bir bölük halkı, öbür bölük halka karşı silahlanmaya kışkırtan, uzlaşmaz, çıkarlarla rekabetleri vücuda getiren insanları yalancılığa, sahtekarlığa, düşmanlığa alıştıran toplum yönetimine, özel memleket yöntemine düşmanız. Biz, bireyleri bir servet aracı olmak üzere tanıyan toplumları bütünüyle insanlığa karşı sayıyor, bundan dolayı bizim de düşmanımız olarak tanıyoruz. Biz, bu toplumların ikiyüzlü davranışlarını, ahlak bozukluklarını, kendisini sevmeyen kişilere gösterdiği zalimce tutum benimseyemeyiz. Bundan dolayı insanların yine insanlar tarafından bir tutsak gibi kullanılmasına karşı savaşmak istiyoruz. Sonuna kadar da savaşacağız! Ihtiras, hırs uğrunda insanları birbirinden ayıran bu düzenler bizim düşmanımızdır. Biz işçiler, o insanlarız ki şu yeryüzünde gördüğünüz ne varsa hepsi de bizim çalışmamızın ürünüdür. En korkunç makinelerden, en küçük çocuk oyuncaklarına varıncaya kadar ne varsa hepsini biz yapıyoruz. Biz işçiler... Biz, hiçbir zaman kendimize insanca davranılması için bağıramıyor, uğraşamıyor, hakkımızı isteyemiyoruz!”
Sayfa 357
“Ne var ki o zaman bu halleri pek olağan bulurdu. Şimdi ise başka türlü düşünüyor, dini, zenginlerden çok fakirlere gerekli saydığından o süslerde zenginlikte yoksulluğun ve ihtiyacın yüzüne vurulmuş bir aşağılama tokadı buluyordu. Gördüğü resimlerden, işittiği hikâyelerden anlamıştı ki Hazreti Isa yoksulların, zavallıların dostuydu. Giyiniş biçimi süssüzdü. Oysa yoksulların biraz avunmaları için koştuğu kiliselerde onu altınlara, ipeklilere sarıyorlar, önünde diz çöken yoksullara, öksüzlere karşı onu yaldızlı ipeklerin içinde hapsediyorlardı.”
Sayfa 240