Ay ışığında, üzüm bağlarını seyre doyum olmazdı bizim oralarda. Her hevengin dibinde, altın gibi toprak parıldardı. Beş parmaklı eller gibiydi, asma yaprakları. Size de el verirdi, dost, sıcak... O uzak çocukluğumda, şıra olurdu üzümler; bir oda beyaz üzüm pestilleri, bir oda kara üzüm pekmezleri ile dolar, içki fabrikasının kamyonları yanaşmazdı kapılara. Üzümlerin ağlamcıl çığlıkları duyulmazdı o vakitler. Bağlardan geçilir de, öyle varılırdı köylere. "Sen ağlama kirpiklerin ıslanı." Büyük emmim, bu yanık doğu türküsünü söylerken uzaklara bakıp, dalar gider, onun baktığı dağlara ben de bakar, bir şey görememenin sıkıntısını yaşardım. Aslında o dağlarda, o uzak ovalarda meğer ne çok şey görmüşüm ki, bir film karesi gibi o anı durdurup, bunca yıldır saklamışım. O tek kareyi, şimdi çoğaltarak, gizemine ulaşmak varmış...

Yazar:

Mine Alpay Gün

Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 58 dk.Sayfa Sayısı: 140Basım Tarihi: 1995Yayınevi: Beyan Yayınları

ISBN: 9789754731194Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Hikaye (Öykü)

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

327gösterim

Yazar Hakkında

Mine Alpay GünYazar · 11 kitap

Orta öğrenimini Kandilli Kız Lisesi’nde tamamladı. İÜ Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’nü bitirdi. MÜ Ortadoğu ve İslam Ülkeleri Enstitüsü Sosyoloji ve Antropoloji Bölümü’nde master yaptı. Yazı hayatı, Yeni Devir gazetesindeki yazılarıyla başladı. Bir süre Milli Gazete’de kadın sayfası hazırladı (1987), bilahare “Ritimler” başlığı altında köşe yazısı yazdı(1988); halen aynı gazetede köşe yazılarını sürdürmektedir. Öykü kitapları dışında, Ülke Kızları (2000) adlı bir romanı ve Adadolu’dan Esintiler (2000), Bir Vakti Namluya Sürmek (2000), Ranuna’ya Mektuplar (2000), İstanbul Mir’atı (2001), Zenci Gül Destesi (2002) adlı deneme kitapları bulunmaktadır.