Birgün Alparslan Nizamülmülk ile Nisabur'da caminin kapısında üstü başı perişan gençleri görünce bunların kim olduklarını ve niçin böyle bir durumda bulunduklarını sormuş, vezir de ona ''bunlar, insanların en şereflileri olup, dünya zevki bulunmayan ilim talibleridir.'' Cevabini vermiş. Bunun üzerine şıktan, bunlara bir yurt inşa edilmesini ve maaş bağlanmasını emretmiş.