Angelika
Yıldız RamazanoğluAngelika Gönderileri
Angelika kitaplarını, Angelika sözleri ve alıntılarını, Angelika yazarlarını, Angelika yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlara bir erdem anlayışı içinde yıllarını yatırdıkları ideallerinin beyhude olduğunu müjdelemekten daha manasız ne olabilir ki. Aslında sinirime dokunan, varsa bir bildikleri, yanlış idealleri doğru olanlarla değiştirmeyi önermek yerine, artık gündelik çıkarlarımıza odaklanma saatimizin geldiğine, bunu çoktan hakettiğimize dair nutuklar çekilmesiydi.
Hiçbir entelektüel erkek, karısına kendini eve ada demeyi onuruna yediremez ama yaşamın böyle tecelli etmesinden gizli bir sevinç duymamak da ellerinde değildir. Olup biteni sessizce seyrederler genelde, kaderin, ağlarını kadının üzerine örüp, onu gündelik hayata boğmasına memnuniyetle izin verir birçoğu."
Nilay "Dantel işlemenin yerini internet başında mail yazmak aldı" derken haksız mı, sonuçta çoğumuz dinlenme saatlerimizi bile kutumuza gelen hak ihlalleri duyurularını başkalarına iletip birlikte karşı koymaya çalışmakla geçiriyoruz. "Şimdiki zamanın kaygılı kadınlarının payına düşen bu artık estetikten yana" diyor salondan sesi gelen biri. Birileri huzurla kanaviçesini
işlesin diye başka birileri haktı hukuktu çabalamak zorunda.
"Yazmak sanırım şöyle bir şey" diyordu, "yaşamın sürüklediği yeri netleştirmek, başka bir sürüklenme yaratmak için hayatı kağıt üzerinde yoklamak, en fazladan, perde yüzlerce kez tekrarlanan repliklerle kapanırken başka bir şey söylemeye kalkışmak. Evet, küçük bir kalkışma ama sürüklenme hissini aşındıran büyük bir iş yazmak."
"Kocam çok istersen yaparsın, sızlanmaya gerek yok ki diyor, ama ikimiz de işten geldiğimizde, kapıdan birlikte girdiğimizde, alışık olduğumuz nizam, birimizi mutfağa, ötekini televizyonun ya da bilgisayarın başına yolluyor. "
"Süslenip sadece kendimiz için yaşamayı bilmiyoruz biz, kıymetsiziz bu yüzden."
Bavula özensizce doldurulan elbiselerimin kirli vaziyette olduğunu, giyilmişler arasından yeni bir seçmeyle bu ütüsüz ketenleri, pantolonla tuniği bulup giydiğimi, düğüne gider gibi giyinmiş yolcular arasında gizli bir kederle uyuşmuş halde olduğumu, zihnimin olanları algılama eşiğini çoktan geçtiğini, dünyanın uçurumlarla dolu sivri tepelerinin kalbime mızrak gibi batışını kimse fark edemez. Çılgınca ulumak yerine, medeni insanlara özgü suskun bir nezaket içinde oturuyorum.
Tahmin edileceği gibi hiç kimsenin şiire ayıracak zamanı yoktu. Bu dünyada şiir yazıldığını bile bilmeden yaşayıp giderdi milyonlarca insan.
Tekinsiz şehirde sımsıkı tutmaya kalksan bile hiçbir şeyin avuçlarının içinde olduğundan emin olamazsın.