Daima gözlerin gördüğünden daha fazlası vardır. İşin püf noktası, onu gör mek için yeterince yavaşlamak, düşünce için halihazırda tepmiş olduğumuz patikaların bizim için mevcut tek yol olduğunu varsayma eğilimimizi dizginlemektir. Ancak o zaman, yaşamlarımıza devam etme telaşımızın ötesinde, kendimiz ve dünyamız hakkında nasıl düşündüğümüzü yeniden yönlendirebilecek olanakları tanıyabiliriz.