Annelik Her Zaman Toz Pembe Değil
Elif DoğanSözler ve Alıntılar
Anne kişisi yemez yedirir, içmez içirir. Uyumaz, uyutur, üşümez ısıtır. Karşılığını beklemeden emek verir. Çünkü sever, çok sever ve "sevgi emektir." Bu emeğin sonucunda ortaya harika bir eser çıkar. Bir insan. Bir yıldız. Onu ortaya çıkarırken çekilenler, yaşayanın yanına kâr kalır. Büyükbabamın dediği gibi, "Yıldız yerine gelir, ama ay çektiğini bilir."
Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum evde. Marslıların arasında kalmış bir Venüslü gibi.
Çok büyük konuşmamalı anne kişisi. "Hayatta böyle bir şey yapmam." dememeli. Çocuklar sonra tükürdüğünü fena yalatıyorlar insana. Bana yalattılar. Hem de kaç kez.
Annelerin bazen bilerek, bazen bilmeyerek birbirleriyle, ama en çok da kendileriyle yarıştıkları şu günlerde adeta bir anneölçer cihazda değerlendiriliyormuş hissinden kurtulmak; daha fazlasını, en iyisini yapmaya çalışmaktan vazgeçmek, bu kadar çok bilmemek, bildiklerimi unutmak, sadece anne olmak istiyorum.