Apartman Boşluğu
Hakan BıçakcıSözler ve Alıntılar
Mutlu da değildim, mutsuz da… Tuhaf, çocuksu bir heyecan vardı içimde.
Sayfa 72 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kalabalığı sevmiyordu… Kalabalık enerjisini emiyordu. İçinde çok insan olan her yer onu dışlıyordu.
Sayfa 18 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şey üretmeyip üretilenleri tekrarlamak tüketmişti bizi.
“İçinde çok insan olan her yer beni dışlıyor...”
Kitapta anlatılan bir hikayeyle filmde anlatılan hikaye arasındaki en önemli farklardan biri de şudur Cerencim : filmin biteceğini hissedersin, kitabın biteceğini bilirsin. Film akar, bir noktada sona erecektir ama ne zaman? Kitaptaki hikayenin sonunu nerede geleceğiyse bellidir. Son sayfada… film hiç beklemediğin bir anda küt diye bitebilir. Sen devam etmesini beklerken o sona ermiştir. Görüntüler yerine yazılar akmaya başlamıştır. Kitapta ise görüntüler yerine akan yazıların böyle bir süpriz yapma şansı yoktur. Son sayfanın son satırına geldiğinde bunun son cümle olduğunu bilirsin. Filmde izlediğinin son sahne olduğunu bilemezsin. En fazla sezersin.
Sayfa 253 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Üstümden parça parça attığım bütün gerginlik tek bir parça olarak bir seferde yeniden üstüme yapıştı. Tanıdık sıkıntılar, üzerimde emanet gibi duran huzurun yerini almıştı tekrar.
Ceren uzaklaşıyordu. Bakmasa da hissediyordu. Varlığı varlığından çekiliyordu. Bakmak istedi. Bakmamalıydı. Zihnindeki son kare, sarıldıkları sahne olmalıydı. Kendi içinde kaybolarak hızla yürüyen bir kadın değil.