Annem duyguların mantığına inanırdı; sınava tabi tutulmalarını, hele her yeni tecrübeyle tekrar tekrar ayarlanmalarını doğru bulmazdı. On kez ona iyi davranır, on birincide kötü davranırsam, önceki on kere hiç olmamış kadar üzülürdü. O anki duygu önemliydi onun için, başka türlü davranmayı oldukça yanlış kabul ederdi.