O hep gelirdi ama hemen ardından tek söz söylemeden çekip giderdi.Her seferinde, ' Gitme' diye haykırsam da o hep giderdi.Biliyordum ama yine de 'Gitme!' demekten hiç vazgeçemiyordum. Belki bir gün kalırdı.Umut bu değil miydi?
“Cehennemin kralının düştüğü şu boktan duruma bak!” diye hayıflandı.
“Eski kralının,” diye yine onu düzelttim. “Hatta artık ölü olan eski kralının.”
“Oldum olası sevimsizin tekiydin.”
“Onur duydum.”